Marie Curie (Polonia 1867 - Francia 1934)
Había unha vez unha escola secreta en Polonia á que a xente chamaba a Universidade Flotante. Naqueles tempos, o goberno era moi estricto co que a xente podía ou non podía estudar e de feito as mulleres tiñan prohibido ir á Universidade.
Marie e máis a súa irmá era estudantes desta escola secreta pero xa estaban fartas de se agochar. Un día, escoitaron falar da Universidade da Sorbonne, en Paris, na que sí aceptaban mulleres, aí que decidiron mudarse a Francia.
A Marie fascinábanlle os metales e os imáns. Descubriu que algún materiais eran radioactivos, emitían poderosos raios e ademais brillaban na escuridade. Para analizar as propiedades destes minerais, Marie queimabaos, derretiaos, filtrabaos e pasaba a noite desperta vendo como brillaban. Esta radiación que se usa para tratar algunhas enfermidades é moi peigosa. De feito, aínda a día de hoxe, os cadernos e instrumentos cos que Marie traballou seguen sendo radioactivos e para poder mirarlos hai que usar roupa e lubas protectoras.
Pierre, o esposo de Marie, quedou tan intrigado polas súas investigacións que deixou de lado o seu traballo con cristais para colaborar con ela. Xuntos descubriron dous novos elementos radioactivos: o polonio e o radio.
Marie Curie gañou dos premios Nobel polo seu traballo e podía terse feito rica cos seus descubrimentos pero en vez deso decidiu que os resultados das súas investigacións estiveran ao alcance do mundo.
Texto extraído de Cuentos de buenas noches para niñas rebeldes
de E. Favilli e F. Cavalo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario